Ανταποκρινόμενο στην κλιματική κρίση, το μάθημα επικεντρώνεται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό χώρων με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και ελάχιστο ανθρακικό αποτύπωμα. Αυτή η περιβαλλοντική και τεχνική απαίτηση μετασχηματίζει σε βάθος τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τον βιωμένο και αισθητηριακό χαρακτήρα του δομημένου χώρου.
Δεν πρόκειται μόνο για επιδόσεις, αλλά για το πώς η ενεργειακή μετάβαση μπορεί να ενσωματωθεί σε έναν σχεδιασμό που παραμένει ευαίσθητος στην καθημερινή εμπειρία.
Το μάθημα υιοθετεί μια οικολογική και αισθητηριακή προσέγγιση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, με έμφαση στο φως, τον ήχο, τη θερμική άνεση και τη ροή αέρα. Βασιζόμενο στις ακουστικές, θερμικές και φωτιστικές διαστάσεις, αναπτύσσει στρατηγικές σχεδιασμού που μειώνουν το ενεργειακό αποτύπωμα και ενισχύουν την ποιότητα της αντίληψης και της χρήσης του χώρου.
Οι "ambiances" αντιμετωπίζονται ως διεπαφή ανάμεσα στην περιβαλλοντική απόδοση, την κλιματική μετάβαση και την αισθητηριακή εμπειρία.
Έμφαση δίνεται στην πειραματική και βιωματική διδασκαλία. Οι φοιτητές/ριες θα χρησιμοποιήσουν λογισμικά προσομοίωσης και θα πραγματοποιήσουν μετρήσεις πεδίου σε κλίμακα 1:1 (φωτισμός, θερμοκρασία, ήχος), ώστε να αναπτύξουν τεχνική και αντιληπτική κατανόηση του χώρου. Οι μέθοδοι αυτές θα εφαρμοστούν σε έργο επανάχρηση υπάρχοντος κτιρίου, συνδυάζοντας περιβαλλοντική διάγνωση, σχεδιασμό χαμηλών εκπομπών και φροντίδα για την ποιότητα της βιωμένης εμπειρίας.