Κανονισμός Δεοντολογίας της Έρευνας

Η έρευνα αποτελεί βασική αποστολή του Πανεπιστημίου, είναι συνυφασμένη με την
προαγωγή της επιστημονικής γνώσης και συνιστά συλλογικό κοινωνικό αγαθό. Βασική αρχή
για την επιστημονική έρευνα που διεξάγεται στο ΠΜΣ Επαναχρήσεις Κτιρίων και Συνόλων
(ΕΚΣ) του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Π.Θ., όπως και σε κάθε πανεπιστημιακό
ίδρυμα, είναι η ακαδημαϊκή ελευθερία, η προσήλωση στην επιστημονική αλήθεια και ο
σεβασμός των πνευματικών δικαιωμάτων των συντελεστών της.

Κάθε ερευνητική δραστηριότητα που διεξάγεται στο πλαίσιο του ακαδημαϊκού έργου του
ΠΜΣ ΕΚΣ, όπως έρευνα μελών διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού, έρευνα
μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών και μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες, τηρεί τον
Κώδικα Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
(https://www.uth.gr/sites/default/files/contents/2018/Kwdikas_Deontologias.pdf), ο οποίος
αποτελεί το καταστατικό κείμενο που ορίζει τις αρχές της ηθικής και δεοντολογίας της
έρευνας και περιγράφει την κατ’ αυτές ορθή ερευνητική πρακτική.
Η εφαρμογή τους διασφαλίζεται από την Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας του
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Πρόκειται για τον ακαδημαϊκό θεσμό, ο οποίος εγγυάται, σε
ηθικό και δεοντολογικό επίπεδο, την ανεξαρτησία της ερευνητικής δραστηριότητας και την
αξιοπιστία και ποιότητα των ερευνητικών έργων.

Σε κάθε περίπτωση η έρευνα που διενεργείται στο πλαίσιο του ΠΜΣ ΕΚΣ οφείλει να:
• διαπνέεται από σεβασμό στην αξία κάθε ανθρώπινου όντος,
• απέχει από κοινωνικές, φυλετικές, πολιτισμικές και έμφυλες διακρίσεις ή διακρίσεις
που αφορούν σωματικά χαρακτηριστικά και σεξουαλικό προσανατολισμό,
• σέβεται την ιδιωτική ζωή και τα προσωπικά δεδομένα,
• σέβεται όλα τα έμβια όντα και το γενικότερο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον,
• ακολουθεί τους κανόνες της επιστημονικής δεοντολογίας και τεκμηρίωσης.

Ειδικότερα, για το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων και δημοσιεύσεων ισχύουν τα κάτωθι:

1. Η αναπαραγωγή ολόκληρου ή τμημάτων πνευματικών έργων τρίτων προσώπων
(βιβλίων, άρθρων, εργασιών, κ.λπ.) καθώς και η μετάφραση, η διασκευή, η παραποίηση ή
απομίμησή τους, χωρίς την άδεια του δημιουργού τους, απαγορεύεται από το νόμο,
ανεξάρτητα από τη μορφή με την οποία αυτή γίνεται (έντυπη, ηλεκτρονική, φωτογραφική,
κ.λπ.) και συνιστά αστικό και ποινικό αδίκημα, συνάμα δε και σοβαρή πειθαρχική παράβαση.
Κάθε δημιουργός ή συνδημιουργός έργου δικαιούται να αναφέρεται και να αναγνωρίζεται
ως τέτοιος, απολαμβάνοντας και τα τυχόν περιουσιακά δικαιώματα που απορρέουν από το έργο.
Η παράλειψη της αναφοράς της πνευματικής εισφοράς τρίτων προσώπων σε
δημοσιευμένο έργο ή, αντίθετα, η συμπερίληψη προσώπουως δημιουργού ή
συνδημιουργού σε έργο, στο οποίο δεν εισέφερε προσωπικό δημιουργικό έργο, συνιστούν
σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα και μπορούν να έχουν και άλλες νομικές συνέπειες.
Σε περίπτωση έργου που είναι αποτέλεσμα της πραγματικής δημιουργικής συνεισφοράς
περισσοτέρων προσώπων, τα πρόσωπα αυτά πρέπει να αναφέρονται όλα ως συνδημιουργοί
του έργου κατά τη σειρά της σπουδαιότητας της συμβολής τους. Σε περίπτωση που το
δημοσίευμα είναι καρπός αμειβόμενου έργου που ανατέθηκε με σύμβαση από δημόσιο ή
ιδιωτικό φορέα, ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να λαμβάνεται, προκειμένου να τηρούνται οι
συμβατικές υποχρεώσεις που έχουν τυχόν αναληφθεί και οι οποίες μπορεί να περιορίζουν
τα περιουσιακά και ηθικά δικαιώματα των δημιουργών.
Η εκμετάλλευση των περιουσιακών δικαιωμάτων που προκύπτουν από δικαιώματα βιομηχανικής
ή πνευματικής ιδιοκτησίας από το δημιουργό ή τον εφευρέτη μπορεί να υπόκειται σε περιορισμούς,
προκειμένου, ιδίως, για έργα που παρήχθησαν με τα μέσα ή τη χρηματοδότηση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ή
άλλου φορέα.

2. Λογοκλοπή είναι η ενσωμάτωση σε έργο ιδεών, αποσπασμάτων ή και μεμονωμένων
φράσεων έργου τρίτου προσώπου, χωρίς αναφορά της σχετικής πηγής. Μολονότι η
λογοκλοπή μπορεί υπό ορισμένες περιστάσεις να μη συνιστά παραβίαση της νομοθεσίας
περί πνευματικής ιδιοκτησίας εν στενή εννοία, συνιστά σοβαρό πειθαρχικό παράπτωμα,
ιδιαίτερα όταν διαπράττεται από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και απαντάται σε
έργα που εμφανίζονται ως πρωτότυπα έργα του συγγραφέα τους.
Τα μέλη του ΠΘ οφείλουν να αποφεύγουν τη δημοσίευση του ίδιου έργου σε διαφορετικές μορφές είτε σε
διαφορετικά έντυπα, χωρίς ή με επουσιώδεις αλλαγές, ώστε τα δημοσιεύματα που προκύπτουν να
εμφανίζονται πλασματικά ως πλείονες αυτοτελείς και πρωτότυπες εργασίες του δημοσιεύοντος.
Η λογοκλοπή διαπράττεται, όταν το πνευματικό έργο τρίτων, όπως ορίζεται
παραπάνω, δημοσιεύεται είτε έντυπα, είτε ηλεκτρονικά, ακόμα και σε πανεπιστημιακές
σημειώσεις.

3. Τα πνευματικά δικαιώματα της μεταπτυχιακής εργασίας ανήκουν στο μεταπτυχιακό φοιτητή.
   Η μεταπτυχιακή εργασία οφείλει να είναι έργο του υποψηφίου, αλλιώς δεν μπορεί
να του χορηγηθεί ο σχετικός τίτλος, αφού κατά το νόμο απαιτείται τα σχετικά έργα να
διαλαμβάνουν την πρωτότυπη συμβολή του υποψήφιου.
  Στην εκ των υστέρων δημοσίευση εργασιών που εκπορεύονται από τις εργασίες αυτές και εφόσον
ο επιβλέπων Καθηγητής ή άλλα πρόσωπα είχαν ουσιαστική δημιουργική συνεισφορά στο έργο,
ο καθένας πρέπει να αναφέρεται σύμφωνα με την πραγματική του συνεισφορά.
  Στην οποιαδήποτε έντυπη ή ηλεκτρονική έκδοση της μεταπτυχιακής εργασίας, όπως επίσης και
στις σχετικές δημοσιεύσεις, όλοι οφείλουν να δηλώνουν το όνομα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του
Τμήματος στο οποίο εκπονήθηκε το έργο.

4. Σχετική νομοθεσία.
  Οι σχετικές με τα πνευματικά δικαιώματα ρυθμίσεις περιλαμβάνονται στο νόμο 2121/1993.
  Ειδικές ρυθμίσεις που προκύπτουν κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε ερευνητικής ή άλλης
έμμισθης εργασίας περιλαμβάνονται στο νόμο 1733/1988 το σχετικό με τις εφευρέσεις.